آيا شفاعت فقط در جهان آخرت مصداق دارد؟ در دنيا مؤمنان از شفاعت شافعان برخودار نيستند؟<br><br>

-مقصود از آل محمّد((صلي الله عليه وآله)) چه كساني هستند؟
آيا حضرت علي((عليه السلام)) هم جزء آل محمّد است؟
آيا مقصود از آل محمّد((صلي الله عليه وآله)) فقط ائمه معصومين((عليهم السلام)) هستند؟
(0)

-با توجه به اينكه نزديك ضريح مطهر شلوغ است .و از طرفي فشار جمعيت هم زياد مي باشد .حال آيا مي شود حا جتها يمان را از راه دور بطلبيم؟لطفا در خصوص نحوه زيارت واقعي توضيح دهيد.؟(0)

-چرا امام حسين ( ع ) با اينكه مي دانست مردم كوفه پيمان مي شكنند به آن سرزمين رفت ؟(0)

-چرا امام حسين (ع) بااينكه اگر اراده آب مي كردند برايشان مهيا مي شد ولي بچه ها همگي تشنه بودند وبه شهادت رسيدند؟(0)

-گر امام حسين (ع) مي خواست تمام لشكر دشمن را درهم مي كوبيدند ولي چرا اين اقدام را نكردند؟(0)

-آيا دليل زنده بودن قيام وحركت اباعبدالله (ع) برگزيده شدن ايشان از طرف خداوند است يا صرفاً ايشان در مكتب شيعه داراي قرب است؟(0)

-اگر از معجزات يا زنده بودن قيام ايشان در ساير اديان سندي هست بيان فرماييد؟(0)

-اساساً چه نوع بدعتهايي در دين ايجاد شده بود كه باعث شد امام حسين (ع) حتي جان شريف خود را فدا نمايد وخانواده اش به اسارت بورد ؟ لطفاً توضيح دهيد.(0)

-درسيكه قضيه عاشورا به ما مي آموزد چسيت ؟(0)

داغترین ها

-آل عبا چه كساني هستند؟
(0)

-چرا امام حسين ( ع ) با اينكه مي دانست مردم كوفه پيمان مي شكنند به آن سرزمين رفت ؟(0)

-گر امام حسين (ع) مي خواست تمام لشكر دشمن را درهم مي كوبيدند ولي چرا اين اقدام را نكردند؟(0)

-اگر از معجزات يا زنده بودن قيام ايشان در ساير اديان سندي هست بيان فرماييد؟(0)

-درسيكه قضيه عاشورا به ما مي آموزد چسيت ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

کد مطلب:38353 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:26

گنجینه پرسمان » اهل بيت

آيا شفاعت فقط در جهان آخرت مصداق دارد؟ در دنيا مؤمنان از شفاعت شافعان برخودار نيستند؟

حتماً توجه داريد كه شفاعت در عرف دو معناي متفاوت دارد كه معناي عرفي مورد قبول اسلام و شرع نيست. در لسان عرف و عامه، شفاعت به اين گفته ميشود كه شفاعت كننده نظر صاحب قدرتي را در مجازات و كيفر دادن به زيردستان برگرداند. گاهي با استفاده از نفوذ خود، يا وحشتي كه از نفوذش دارند، و گاهي با پيش كشيدن مسايل عاطفي او را تحت تاثير قرار داده تا از تنبيه مجرم صرف نظر كند. زماني هم مباني فكري صاحب قدرت را درباره گناه مجرم و استحقاق او تغيير دهد. يقيناً اين نوع شفاعت در بحثهاي مذهبي معنا ندارد و مراد نيست، زيرا، نه خداوند در كارش اشتباه ميكند كه بتوان نظرش را عوض كرد، و نه عواطفي مثل انسان دارد كه بتوان آن را برانگيخت و از اين طريق در او اثر نمود، و نه از نفوذ كسي وحشت دارد و ملاحظه ميكند.

بالاخره كيفر و پاداش بر غير محور عدالت دور نميزند كه نياز به تغيير داشته باشد.

شفاعت مورد نظر شرع اين است كه شخص مجرم (شفاعت شونده) تحولي پيدا كرده و موجباتي فراهم ميسازد تا از يك وضع نامطلوب و درخور كيفر بيرون آمده و به وسيله ارتباط با شخص برتر (شفيع) خود را در وضع مطلوبي قرار دهد كه شايسته بخشودگي شود.

چنين شفاعتي در واقع يك مكتب عالي تربيت و وسيله اصلاح افراد گناهكار ميباشد.(1) هر چند محل شفاعت اصطلاحي در عالم آخرت است، يعني مجرم در اثر تحولات روحي و انقلاب دروني، زمينه بخشودگي را پيدا كرده و و از باب اين كه مثلاً با محمد (ص) و آل محمد ارتباط دارد، از آنها ميخواهد از خدا بخواهند لطفش را شامل حال او نمايد، و چون زمينه بخشودگي را فراهم كرده و در خود تحول ايجاد نموده، و از طرف ديگر رحمت الهي بر غضبش پيشي دارد (يا من سبقت رحمته غضبه) خداوند شفاعت شافعان را ميپذيرد و او را مورد عفو قرار ميدهد. تحقق اين نوع شفاعت در دنيا معني ندارد؛ چنانكه حرّ بن يزيد رياحي در كربلا متحول شد و زمينه بخشودگي را فراهم كرد و از پيشگاه حضرت اباعبدالله(ع) عذر خواهي كرد و از امام خواست از خدا بخواهد از سر تقصيرش درگذرد و چنين شد.(2)

پينوشتها:

1 و 2 - برداشت از تفسير نمونه، ج1، ص 224 - 225.